نود و نُه

پیش اومده به گندترین حالِ ممکن نزدیک عید دچار بشین ؟ من که هر سال بشدت دچارش میشم، از خونه تکونی متنفر میشم از بدو بدوی آدما از شلوغی فاجعه بار بازار و ترافیکش از کشمکش با مامان سر دور انداختن آت و آشغالهای قدیمی موجود تو خونه :)) از همین الان تب میگیرم واسه رفت و آمدهای زیاد به خونمون(که دقیقا شبیه کاروانسراست همیشه) به روبوسی های زورکی و اصرارهای مامانم برای دید و بازدید با کسایی که فقط سالی یک بار میبینمشون و واقعا نمیتونم‌ نمایش اجرا کنم و ادای آدمای خیلی صمیمی رو بازی کنم و لبخند مسخره بزنم :))) و بدتر از اون اینکه دم عید تولد آدم باشه :/ اوووف بدتر از این نمیشه واقعا! از بچگی به طرز مظلومی هم هدیه هایی که بهم تعلق میگرفت شامل کیف و کفش و روسری و مانتویی بود که بجای لباسای عیدم حساب میشد دیگه :/ یه جا هم خوندم که نوشته بود بیچاره متولدین اسفند که همیشه اون وسطِ خونه تکونی ها پرتش میکنن یه ور تا تلف بشه و یکی تحویلش نمیگیره :)) 

اصن یه حالی دارم ناشناخته و غریب کلا ما آدما در آستانه تغییر و شروع های جدید دچار دستپاچگی های درونی میشیم ...!